Katalog zbiorów biblioteki

Barcelona, ​​rok 1901. Przez miasto przetacza się fala niepokojów społecznych. Ubóstwo najbiedniejszych dzielnic kontrastuje z bogactwem dużych eleganckich alei, wzdłuż których wyrosły już niezwykłe budynki, symbol nadejścia epoki modernizmu.
Dalmau Sala, syn skazanych na śmierć anarchistów, żyje na granicy dwóch światów. Z jednej strony członkowie jego rodziny oraz Emma, kobieta, którą kocha, są zagorzałymi zwolennikami walki o prawa robotników. Z drugiej, zatrudnienie w pracowni ceramiki don Manuela Bello, jego mentora i obrońcy wiary katolickiej, pozwala mu obracać się w towarzystwie, w którym kwitnie sztuka i dobrobyt.
Artyście nie będzie łatwo odnaleźć właściwą ścieżkę, którą powinien podążyć, aby zrozumieć, że tym, co się w życiu liczy, są jego przekonania dotyczące równości i sprawiedliwości społecznej, jego czysta dusza i miłość odważnej i silnej kobiety. A przede wszystkim liczy się jego sztuka - obrazy, na których uwiecznia ubóstwo swojego miasta, w którym tli się już iskierka buntu i rewolty.

Opis pochodzi od wydawcy

Barcelona. W sylwestrowy wieczór pewna nietuzinkowa rodzina przygotowuje się do uroczystej kolacji. Do stołu zasiądą: Fer, melancholijny trzydziestopięcioletni gej i abstynent z talentem do zakochiwania się w niewłaściwych osobach; jego siostry - najstarsza z rodzeństwa, perfekcyjna w każdym calu Silvia i najmłodsza, bujająca w obłokach nauczycielka Emma; przystojny wujek Eduardo, kobieciarz, który zawsze dostaje to, czego chce, a przede wszystkim ona, Amalia - matka, która zgromadziła to całe z pozoru nie najlepiej dobrane towarzystwo.
Pośród gorączkowych przygotowań, żartów i docinków toczą się rozmowy, dzięki którym na jaw wychodzą skrywane rozterki, smutki i sekrety. Każdy z członków rodziny chciałby bowiem, by przy świątecznym stole znalazła się jeszcze jedna osoba.

O matko! to znakomita refleksja nad rodzinnymi relacjami. W perypetiach zwariowanej barcelońskiej rodziny jak w lustrze odbijają się nasze własne próby zrozumienia tych, których kochamy nad życie. Nawet jeśli nie zawsze zgadzamy się z ich wyborami.